- Czytanie wrażeniowe – innowacyjny model czytania dzieciom, który nie ogranicza się jedynie do lektury. Polega na wykreowaniu takiej atmosfery literackiej, w której poza słowem czytanym zaistnieją: nauczyciel w pełni oddany roli bajarza, stosowna aranżacja przestrzeni, zaskakująca propozycja rozmieszczenia słuchaczy, hasło inicjujące czytanie, rekwizyty, ruch, dźwięk. Dzieci są tu aktywnymi współtwórcami przedstawianej przez nauczyciela historii.
- Elementy pedagogiki Marii Montessori – akcent kładzie się tu na naukę samodzielności poprzez wspieranie, nie wyręczanie. Zakłada się rozwój dziecka w indywidualnym tempie, branie przez nie odpowiedzialności za swoje działania oraz wpajanie szacunku dla drugiej osoby.
- Elementy pedagogiki daltońskiej – dostosowanie tempa nauki do rzeczywistych możliwości dziecka, aby zachęcić je do samodzielności i podejmowania inicjatywy zarówno w działaniu, jak i w myśleniu, wyrabiać poczucie odpowiedzialności za wykonanie podjętego zadania oraz zmotywować do poszukiwania najlepszych i najprostszych metod pracy.
- „Dziecięca matematyka” dr hab. Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej – program, który wprowadza w świat pojęć matematycznych przy jednoczesnym zwróceniu uwagi na osobiste doświadczenia dzieci. Dotychczasowe doznania, przeżycia maluchów stanowią fundament samodzielnego tworzenia pojęć, rozwijania umiejętności i hartowania dziecięcej odporności. „Dziecięca matematyka” sprzyja budowaniu pozytywnego obrazu samego siebie, stymulowaniu uzdolnień matematycznych u dzieci i dobrze przygotowuje je do nauki matematyki w szkole.
- Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne – metoda opierająca się na systemie ćwiczeń i zabaw ruchowych, które wywodzą się z naturalnych potrzeb zaspokajanych we wczesnym dzieciństwie w kontakcie z dorosłymi – dzieci poddają się jej bez namysłu. Wykorzystuje dotyk, ruch oraz wzajemne relacje fizyczne do rozszerzania świadomości własnego ciała i usprawniania motorycznego, nabywania świadomości przestrzeni i działania w niej oraz pogłębiania kontaktu z innymi ludźmi. Ta forma działań daje dzieciom wiele radości i uśmiechu, uczy współdziałania z partnerem, wspomaga rozwój emocjonalny i społeczny, pozwala także wykorzystać nagromadzoną energię.
- Muzykoterapia – właściwie dobrana muzyka znacząco oddziałuje na samopoczucie dzieci, pomaga im wyciszyć negatywne emocje, odreagować napięcia, dając tym samym odprężenie psychiczne i fizyczne. Muzyka łagodzi lęk, niweluje agresję, przywraca wewnętrzną równowagę. Terapia dźwiękiem nie opiera się jedynie na słuchaniu, ale również na tworzeniu muzyki oraz improwizacji ruchowej i instrumentalnej.
- Metoda projektów – polega na zaangażowaniu dzieci w naukę już na etapie pomysłu, planowania i wykonywania pewnych zadań edukacyjnych. To właśnie najmłodsi przejmują odpowiedzialność za kierowanie tokiem całego przedsięwzięcia, a nauczyciel odgrywa rolę wspomagającą, niepostrzeżenie koordynując ten proces. Metoda pozwala dzieciom na stawianie pytań, docieranie do odpowiedzi oraz ocenianie własnej wiedzy. Poprzez pracę w grupie daje okazję do kształtowania kompetencji społecznych, pobudza umysł do poszukiwania twórczych rozwiązań, angażując jednocześnie całą uwagę.
- Eksperymentalne badanie świata – Zabawy badawcze (uczenie przez działanie) są doskonałą okazją do kształtowania się w umyśle dziecka nowych operacji umysłowych tj.: analiza, synteza, porównywanie i uogólnianie. Dzieci rozwijają umiejętność krytycznego myślenia, wytrwałość, koncentrację uwagi, spostrzegawczość oraz poszerzają horyzonty myślowe. Wywiera korzystny wpływ na różne sfery rozwoju dziecka, m. in. na sferę aktywności twórczej.
- Sensoplastyka® – ma oddziaływać na wszystkie zmysły jednocześnie i pomóc dziecku rozwijać niczym nieskrępowaną aktywność na wszelkich płaszczyznach. Zajęcia prowadzone są najczęściej w niewielkich grupach, liczących od kilku do kilkunastu uczestników. Wszystkie materiały używane w prowadzeniu zajęć są bezpieczne dla dzieci, zazwyczaj także jadalne. Używa się między innymi mąki, makaronów, ryżu, mleka, barwników spożywczych, plastrów owoców (np. cytrusów), ugotowanej owsianki, kleiku, kaszy, cukru, soli,oleju itp.
- Integracja sensoryczna – kontrolowana i efektywna zabawa z terapeutą, która ma na celu stymulacje wybranych zmysłów, a dzięki temu rozwinięcie określonych obszarów, takich jak motoryka duża, motoryka mała, koncentracja uwagi, koordynacja wzrokowo – ruchowa. Terapia integracji sensorycznej nie ma na celu nauki określonych umiejętności a usprawnienie integrowania odbierania i prawidłowego interpretowania bodźców przez mózg.
- Rozwój inteligencji emocjonalnej – wspieranie dziecka na każdym etapie, aby mogło odkryć, a następnie pielęgnować swoje indywidualne zdolności. Pracując z najmłodszymi, wsłuchujemy się w ich emocje, odczytujemy komunikaty, które chcą nam przekazać. Dzięki temu możemy dotrzeć do pokładów ich indywidualnych zdolności oraz talentów.
- Porozumienie bez przemocy Marshalla Rosenberga – Porozumienie bez Przemocy nazywane także „językiem szakala i żyrafy”, „językiem serca”, to sposób komunikowania się z ludźmi, dzięki któremu dążymy do poprawy jakości swojego życia i najbliższego otoczenia. W naszym przedszkolu dzieci i dorośli posługują się „językiem serca” i nazywają swoje uczucia i potrzeby. Głównymi składnikami Porozumienia bez Przemocy jest model 4 kroków, dzięki którym możemy pokojowo skontaktować się z drugim człowiekiem zaspokajając potrzeby swoje i rozmówcy, jednocześnie opierając się na wzajemnym szacunku i zrozumieniu.
